Speels bureau wordt sober wandmeubel

Interieurarchitect Ann Pauwelijn ontwierp dit bureau voor een klant die regelmatig van thuis uit werkt. “Ze wilde graag kunnen werken in de nabijheid van haar kinderen en vroeg een bureau dicht bij de eettafel en keuken. De leefruimte moest wel huiselijk blijven, ze wilde het graag kunnen afsluiten.”

“Ik ontwierp voor haar een bureau mét deuren die naast het bureau kunnen inschuiven. Als ze gesloten zijn, heb je een abstract zwevend meubel waaraan je niet kunt aflezen dat er een bureau achter schuilgaat.” Het bureau zelf straalt meer speelsheid uit. “Het in balans brengen van visuele rust en speelsheid is iets dat vaak terugkomt in mijn werk”, vertelt Ann. “Een interieur mag ook niet té strak en clean zijn. Ik speel graag met lijnen en kleur.”

De Korpus maakte het meubilair. “Het zichtbare hout is eik fineer dat licht geborsteld en vervolgens gebeitst en vernist werd. Op de deuren brachten we zaagsneden aan met een breedte en diepte van 3 mm”, vertelt zaakvoerder Henderik Vernaeve. “De groeven zijn dieper dan het fineer dik is, maar dat valt niet op door de bruine mdf dragerplaat.” Verder werd er wit en blauw laminaat gebruikt. Een afwerking met meubellinoleum geeft het werkvlak een mooie matte uitstraling en zachte textuur. Het duurzame materiaal geeft vingerafdrukken bovendien geen kans.

Opvallend afwezig: stopcontacten, kabels en multimedia. “De meubelmaker en ik steken er altijd veel tijd in om deze uit het zicht te doen verdwijnen. Hier zitten de stopcontacten achter de deurtjes onder het bureau verstopt. Een ondiepe ruimte die toch nog gemakkelijk toegankelijk is, want soms moeten er nu eenmaal nieuwe toestellen aangesloten worden.” De deurtjes kregen een tip-on systeem: ze openen zodra je ze een duwtje geeft. In het werkblad werden kleine wegneembare plankjes geïntegreerd zodat je overtollige meters kabel netjes kwijt kunt.

Dit project was voor De Korpus een behoorlijke uitdaging. “Voor de eerste plaat op onze machine terechtkwam, werden hier al heel wat uren denk- en studiewerk aan gespendeerd. De technisch tekenaar ploos uit welke systemen er bestaan en of ze voor dit project bruikbaar waren. Dit bureau werd in ons atelier helemaal opgebouwd voor het bij de klant werd geïnstalleerd, zodat we samen met Ann konden nagaan of alles voldeed aan de esthetisch en functionele vereisten”, vertelt Henderik.

“We moesten een systeem ontwikkelen dat voldoende stevig was om een overstekend meubel met deuren te kunnen dragen. Het werd een stalen constructie die onzichtbaar is door een overkraging die op de kopse kant met fineer werd afgewerkt. Voor de deuren gebruikten we een vouw- en indraaideurbeslag. We moesten het systeem onderaan wel ombouwen om het hier te kunnen toepassen.” Het esthetische rijmen met het functionele was niet evident, maar het eindresultaat maakte alles goed, aldus Henderik Vernaeve.

Opgeklapt staat netjes

Dit meubel ontwierp Ann Pauwelijn voor een koppel dat een hoek in de leefruimte wilde inrichten als bureau. Het werd een ondiep wandmeubel dat kan openklappen tot een volwaardig werkblad. De achterwand werd in een groene tint gelakt, een kleur die de creativiteit bevordert. Schuif je het beeldscherm ertegen dan kan je het geheel dichtklappen en verraadt niets dat het hier om een werkruimte gaat.

Het geheel is niet alleen mooi, maar ook praktisch: alle andere bureaumaterialen kan je kwijt in de kast met schuifdeur naast het bureau. Tijdens het werken schuif je de deur naar links en heb je toegang tot al je spullen. Ben je klaar dan schuif je ze gewoon weer naar rechts. Opruimen is optioneel.

Meubelmakerij Minne maakte het meubel. Het is een combinatie van eik fineer en wit laminaat. Het laminaat kleefden ze zelf op een berken multiplex. “Soms kopen we reeds afgewerkte platen aan, maar we hebben ook een pers staan zodat we het in bepaalde gevallen zelf kunnen doen. Het laat je toe om zuiniger te werken als je bijvoorbeeld maar een halve plaat nodig hebt.” In de achterwand boorden ze gaatjes zodat je op kleine plankjes een paar leuke items kwijt kunt.

Voor het openklappen van het blad werden klepscharnieren voor opliggende kleppen gebruikt. Het blad wordt gedragen door de eiken tablet die eronder loopt en een miniwinch met elegant design die toch een verrassend grote draagkracht heeft.

Opnieuw ging er veel aandacht naar het wegwerken van stopcontacten en kabels. “Op het bureau is er een stekkerdoos met mooi design voorzien voor losse toestellen die je snel wilt inpluggen. Andere kabels verdwijnen door het bureau in een kabelgoot waarin naast stopcontacten ook een internetaansluiting is voorzien”, legt Ann uit. “We maakten kleine wegneembare plankjes waarin we een inkeping freesden waar de kabels door passen. Op die manier krijg je gemakkelijk toegang tot de kabels, mocht dat nodig zijn”, legt meubelmaker Karel Minne uit.

De uitwerking van de schuifdeur was minder voor de hand liggend. “In het schuifpaneel werd verticaal wat materiaal weggefreesd zodat een verdiepte greep ontstond. Horizontaal werd een smalle opening gemaakt waardoor de schuifdeur over de diepte van het haakse meubel schuift. vertelt Karel. Niets aan dit ontwerp is rechttoe rechtaan, maar die uitdaging ging Karel met plezier aan. “Ann combineert graag verschillende materialen, schenkt veel aandacht aan het mooi wegstoppen van zaken die niet in het oog moeten springen en kiest er altijd mooie kleuren uit. We werken graag en regelmatig met haar samen.”

De Ganzenpaskruk

Het krukje bij de bureaus hierboven is ook van Anns hand. De Ganzenpaskruk ontstond toen een klant een extra opstapje vroeg om bij haar maatwerkbureau te gebruiken. Het prototype kreeg veel bijval en Ann biedt de kruk nu in kleine reeksen aan via een beperkt aantal verkooppunten en een eigen webshop. De productie gebeurt nog steeds in een lokaal atelier.

Hij is gebaseerd op het principe van de ganzentrap: een trap met afwisselend links en rechts een trede zodat je snel een grote hoogte kunt overbruggen. Je kunt de kruk gebruiken als opstapje, zitkrukje, bijzet- of nachttafel. Er is zowel een linker- als rechterversie. “De ene persoon tilt eerst zijn rechtervoet op om een trap op te gaan en de andere de linker. Maar eigenlijk is de linkerversie toevallig ontstaan toen de meubelmaker de onderdelen van het prototype gespiegeld in elkaar monteerde. Een geval van serendipiteit dat voor een heleboel extra toepassingen zorgde. Zo kan je nu ook meerdere exemplaren tegen elkaar schuiven en zo een lage salontafel of langer bankje creëren”, vertelt Ann. 

Ruimtebesparende thuiswerkplek

Dit bureau maakt deel uit van een maatwerkopdracht die architect Pieter Thooft uitwerkte voor een nieuw samengesteld gezin wiens woning niet opgewassen bleek tegen drie kinderen.

Meubilair op maat deed de woning weer beter aansluiten bij de behoeften van het gezin, en daar hoorde ook een thuiswerkplek bij nu een van de ouders regelmatig van thuis uit werkte. “In het meubel is verder vooral bergruimte, bergruimte en bergruimte voorzien”, vertelt Pieter. “We kozen bewust voor de witte kleur om een gevoel van ruimte en rust te creëren.”

Vossaert Interieur nam de uitvoering voor zijn rekening. Wit gelakte fronten worden gecombineerd met eiken fineer. De kasten openen met een tip-on systeem, maar voor de deuren waarmee je het bureau kunt afsluiten, werden subtiele, goudkleurige greepjes gebruikt. De deuren lopen in een nis en ontsluiten een bureau in eikenfineer.

Een ander model stoel zou je mee achter de kastdeuren kunnen verbergen, maar deze niet. Bij een grote man hoort namelijk een grote stoel. Die stoel komt uit de meubelwinkel van Pieter Thooft. “We vertegenwoordigen fabrikanten die hier wat minder gekend zijn, maar die vaak ook maatwerk afleveren waardoor we de stukken kunnen doen aansluiten bij onze ontwerpen.” Hier werd dat dus een bijpassende stoel in eikenhout.