SWOT op de toekomst: de visie van Luc Saey

Wat is volgens jou de grootste uitdaging voor de raam- en deursector? En hoe moeten we daar op antwoorden?

Luc: “De hele bouwsector zal de komende jaren een paar versnellingen hoger moeten schakelen om tegemoet te komen aan de wens van Europa om tegen 2050 klimaatneutraal te zijn. Dat geldt dus ook voor de raam- en deursector als deel binnen het grotere geheel. Ik beschouw dit niet als een onmogelijke opgave, maar als een enorme opportuniteit waar iedereen beter van kan worden. Innovatieve bouw- en raambedrijven die erin slagen om de schaars beschikbare werkkrachten zo efficiënt mogelijk in te zetten, zullen werk in overvloed hebben en bewoners zullen kunnen genieten van een gezonde en energiezuinige woning. Zo wordt Europa bovendien wat minder afhankelijk van (fossiele) energie uit regio’s waar we misschien liever geen zaken meer mee doen.”

In welke technologie of innovatie zie je een grote opportuniteit? Waarom?

Luc: “Digitalisering en AI zullen voor de bouwsector essentiële hulpmiddelen worden om de bouwprocessen zo veel mogelijk te automatiseren, en ook om de recyclage van bouwcomponenten mogelijk te maken wanneer een gebouw het einde van zijn levensduur bereikt. Het hergebruik van bouwmaterialen zal een evidentie worden waardoor het gebruik van nieuwe grondstoffen in de mate van het mogelijke wordt beperkt. Voor de raam- en deursector wordt het cruciaal om de ramen en deuren zo eenvoudig mogelijk in te bouwen, rekening houdend met een correcte waterdichte en luchtdichte plaatsing in een goed isolerende gebouwschil.”

Op welke speerpunten zet jouw bedrijf momenteel vooral in? Wat wil je daarmee bereiken?

Luc: “Wij proberen voortdurend te innoveren om de bouwsector in het algemeen, en de raam- en deursector in het bijzonder, steeds performantere oplossingen te kunnen aanreiken. De focus ligt steeds op het vereenvoudigen van de inbouw van ramen en deuren zodat enerzijds plaatsers hun werk op een efficiënte manier kunnen doen en zodat anderzijds het eindresultaat geperfectioneerd wordt op vlak van isolatie, waterdichtheid en luchtdichtheid. Het uiteindelijke resultaat zijn zeer energiezuinige woningen waar het aangenaam en goedkoop wonen is.”

Wat zal volgens jou de economische dynamiek zijn in 2024? (verwachtingen op vlak van inflatie, recessie, koopkracht, opdrachten in de bouwsector)

Luc: “De inflatie lijkt stilaan onder controle te zijn wat ertoe zal leiden dat er ook een einde komt aan de periode met sterk stijgende rente. De Amerikaanse centrale bank heeft dat recent ook al aangekondigd. Hierdoor zal er volgens ons in de loop van volgend jaar ook in Europa een einde komen aan de periode van stagnerende groei.”

“Als je evenwel rekening houdt met de recente sterke daling van de hypothecaire leningen dan is het duidelijk dat 2024 zeker nog een erg moeilijk en uitdagend jaar wordt, maar gezien de enorme uitdagingen die ons op het vlak van de renovatie van het woningbestand nog te wachten staan, kan en mag de vertraging in de bouwsector niet al te lang meer duren. Het is ook aan de overheid om investeringen in de duurzaamheid van gebouwen aantrekkelijk te maken. Het zal zowel particulieren als projectontwikkelaars na de periode van stagnatie motiveren om te blijven investeren in het energiezuinig maken van ons gebouwenpark. Zowel de overheid, de aannemers als de eindklanten zullen hier uiteindelijk bij winnen.”

Hoe denk je in 1 tot 3 woorden over:

• Circulair bouwen: “onvermijdelijk, maar uitdagend”
• Recyclage: “evident en levensnoodzakelijk”
• Schrijnwerker: “onmisbare schakel”
• AI: “hulpmiddel voor efficiëntie”
• Ruimtereizen: “geldverslindend maar leerrijk”

Uitsmijter: waar en hoe woont de mens in 2100?

Luc: “Daar heb ik geen pasklaar antwoord op, we beschikken nu eenmaal niet over een glazen bol. Geografisch zullen er bovendien sterke verschillen zijn. Recente studies geven aan dat tegen 2050 66% van de wereldbevolking in dichtbevolkte steden zal wonen. Dit zegt al veel over waar en hoe een groot deel van de mensen zal wonen. Zelf zal ik het niet meer meemaken, maar idealiter zullen we in onze contreien tegen 2100 in meer compacte en uiterst energiezuinige gebouwen wonen. Hopelijk liggen die in groene en bijgevolg aangename omgevingen die erop gericht zijn om de, intussen onvermijdelijke, gevolgen van de klimaatopwarming draaglijk te maken. Comfortabel en snel openbaar vervoer zou tegen die tijd voor iedereen bereikbaar moeten zijn. Hiervoor zal ons land zijn ruimtelijk planning wel dringend moeten bijsturen, maar niets is onmogelijk en hoop doet leven.”