Hoe garandeer je scheurvrije keukenbladen?
Dikte van het werkblad
De dikte van het werkblad speelt een centrale rol in de sterkte, esthetiek en duurzaamheid ervan. Over het algemeen zijn werkbladen uit natuursteen 3 cm dik en die uit composiet en keramiek 2 cm dik. Andere diktes kunnen overwogen worden in functie van het gewenste design, de technische beperkingen of het budget. Dunner materiaal is weliswaar lichter en vaak goedkoper, maar heeft een groter risico op scheuren. Wanneer voor een dunner werkblad gekozen wordt dan de aanbevolen dikte, is het essentieel om het werkblad te versterken door een kader of draagplaat. Deze voorzorgsmaatregel wordt nog belangrijker als het werkblad grote oppervlakken beslaat of veel uitsparingen bevat, zoals voor een gootsteen of kookplaat. De aanbevolen dikte van het geheel ‘werkblad en kader’ of ‘werkblad en draagplaat’ bedraagt voor natuursteen en composiet dan respectievelijk 40 en 30 mm. Bij dikkere werkbladen dan de aanbevolen waarden kan een versteviging nodig zijn om de stabiliteit te garanderen.
Draagstructuur
Een geschikte ondersteuning is essentieel om de duurzaamheid van het werkblad te waarborgen. Dit blad mag nooit als draagstructuur gebruikt worden. Een fundamenteel principe bij de installatie is om ervoor te zorgen dat de onderliggende kast dienstdoet als draagstructuur en een perfect vlak oppervlak vormt. Onvoldoende ondersteuning kan de duurzaamheid en kwaliteit van het werkblad op lange termijn in het gedrang brengen.
Aanbevolen minimale diktes:
- Materiaal
- Natuursteen: 30 mm
- Composiet: 20 mm
- Keramiek: 20 mm
- Op een versterkte draagstructuur
- Natuursteen: 20 mm
- Composiet: 12 mm
- Keramiek: 12 mm
- Dikte van het geheel
- Natuursteen: 40 mm
- Composiet: 30 mm
- Keramiek: 33 mm
Uitsparingen en hoekradius
Uitsparingen voor gootstenen, kookplaten of andere toestellen verzwakken de structuur van het werkblad. Een foute uitvoering van deze uitsparingen kan leiden tot scheuren, breuken of een gebrekkige installatie. Voor fragiele materialen, zoals marmer of keramiek, is het sterk aangeraden om snijmachines met hoge precisie te gebruiken, zoals snijmachines met waterstraal of computergestuurde CNC-machines. Met dit gereedschap kunnen zorgvuldige uitsparingen gemaakt worden, waardoor de kans op beschadiging afneemt en een nauwkeurige afwerking gegarandeerd wordt.
Scherpe hoeken, met name in uitsparingen, zijn zwakke punten, omdat de spanningen daar samenkomen en scheuren doen ontstaan. Daarom is het essentieel om de hoeken af te ronden. Hiertoe is het aangeraden om vóór de uitvoering van de uitsparingen in elke hoek een gat te boren met een geschikte radius, zodat er een natuurlijke afronding ontstaat. Deze techniek elimineert scherpe hoeken en verhoogt de sterkte van het werkblad. Hoe groter de radius, hoe beter de spanningen over het volledige werkblad verdeeld worden.
Aanbevolen minimale radius:
- Binnenhoek kookplaat of enkele gootsteen: 10 mm;
- Binnenhoek dubbele gootsteen of gootsteen met druipblad: 15 mm;
- Binnenhoek ter hoogte van een kolom, muur, ...: 5-10 mm;
- Binnenhoek voor een L-vormig werkblad (als er geen voeg mogelijk is): 10 mm.
Afstanden tussen de uitsparingen
De afstand tussen de uitsparingen is cruciaal voor de sterkte van het werkblad. Elke uitsparing vermindert de totale sterkte van de steen. Naarmate het aantal of de omvang van de uitsparingen toeneemt, groeit ook het belang van de ondersteuning van het werkblad. Uitsparingen die te dicht bij de randen of in niet-ondersteunde zones uitgevoerd worden, kunnen het werkblad verzwakken en scheuren veroorzaken. Een zorgvuldige en doordachte plaatsing van de uitsparingen is dus essentieel om zwakke plekken te voorkomen. Voor ingebouwde gootstenen en kookplaten is het aangeraden voldoende materiaal rond de uitsparingen te laten om de sterkte van het werkblad te vrijwaren.
Overkraging
De overkragingen van een keukenblad verwijzen naar de delen van het werkblad die uitsteken ten opzichte van de kasten of de onderliggende structuur. Ze bieden een bijkomende werkruimte of tafel, maar zijn ook een punt waar spanningen kunnen samenkomen door het gewicht van het materiaal en het dagelijks gebruik. Een overkraging mag nooit groter zijn dan een derde van de totale zijlengte of een derde van de breedte van het werkblad. Is de overkraging toch groter, dan is het cruciaal om het materiaal te ondersteunen met bijvoorbeeld poten of een verstevigingsplaat.